پدر شهید :مدتي بود كه به مرخصي نيامده بود. رفتم دنبالش،هرطور بود راضي­اش كردم 15 روزمرخصي گرفت و با هم برگشتيم.بعد از 5روز گفت:‌ پدر! بايد برگردم. گفتم: هنوز 10روز از مرخصي­ات مانده است. گفت: پدر! اگر خانه بسازي كه سقف نداشته باشد، آيا شب را در اين خانه سركني؟ گفتم: نه. گفت: چرا؟ گفتم: خب اوّل سقف­اش را درست مي­كنم.گفت: پدر! من بايدبروم.چرا كه آن بچه­ها سنگربراي استراحت ندارند. آن­ها نياز به جا ومكان دارند و رفت.
بار آخري كه ازكردستان برمي­گشت،چهار كبك با خودش به منزل آورد.به مادرم گفت: اگر اين چهار كبك مردند،يعني من بشهادت رسيدم. اگرفرار كردند،يعني من اسيرشدم. اگر زخمي شدند،يعني من زخمي شدم. پس از اعزام، يك روز  صبح مادرم ازخواب بلندشد،ديدهر 4كبك مردند.فهميد كه او بشهادت رسيد.
نوروزعلي در آخرين اعزامش به مريوان براثر اصابت تير به قلبش بشهادت رسيد و پيكر پاكش را پس ازتشييع درگلزارشهداي گله­محله بابل بخاك سپردند.